"Communauté arménienne" en Turquie.?

"Nous perdons communauté arménienne en Turquie."

[2010/07/06 | 16:50]
Diaspora

Inga Martinyan
Communauté arménienne de Turquie a entamé une nouvelle étape dans islamatsman

Ruben Melkonyan, estime que les autorités turques sur les relations arméno-turques sont conditionnées par le patriarche arménien de choix, qui est considéré comme l'un de leur atout maître: Il dit que une telle situation, où la communauté arménienne d'Istanbul le patriarche sera autorisé à choisir, dans le passé a été 2 fois. Pour la première fois c'était en 1923, lorsque la formation de la République de Turquie, le gouvernement a pris kémalistes que 4 ans ne permettait pas de tenir des élections dans un second temps une telle situation a été créée en 1944, lorsque tsavalvum la Turquie ont été nationaliste et humeurs panturquisme: la troisième fois dans une situation similaire a été maintenant 2010.

"On peut en conclure que, indépendamment du régime, les minorités et l'attitude envers la communauté arménienne continue à être négatif: Les objectifs des autorités turques communal continuer à servir leurs intérêts», explique Ruben Melkonyan

Il note que le patriarche arménien de Adjutor Istanbul élus gouvernement turc fait pression pour un candidat, archevêque Ateshyane la communauté se plaignent d'aucun mécanisme réel. Turkagete-vous que l'élection Polso du patriarche aura de graves conséquences, comme le patriarche de la communauté arménienne en Turquie de facto chef de file.

Selon la communauté arménienne Ruben Melkonyan est confronté à un certain nombre de problèmes exigent des solutions immédiates, ce qui devrait donner Patriarche: les problèmes actuels dans les écoles de réduire le nombre d'étudiants, hamaynkapatkan domaines de nationalisation, la diminution du nombre hayakhosneri de la communauté nationale et de l'indifférence envers les questions religieuses, se rendre à .

communauté arménienne de la Turquie Turkagete divisés en 3 groupes: tous les problèmes de la communauté antarberneri groupe, qui comprend la majorité, le groupe hamakerpvoghneri et le groupe actif, qui est une minorité, mais d'essayer de payakarel: Ruben Melkonyan que cette augmentation hamakerpvoghneri groupe, tandis que le groupe antarberneri hayakhosutyun n'existe pas d'ici à 2009. les données officielles, la communauté arménienne de Turquie jeunes 19-24 ans est de 82 pour cent turkakhos.

"Le sermon église mis en œuvre en Turquie, parce que les gens ne maîtrisent pas la langue, dit-il turkagete note également que beaucoup de sujets arméniens dans les écoles sont enseignées en turc, en raison de l'Arménie, les enseignants n'ont pas la connaissance:« Si ce cours à un nombre réduit ans après, nous avons perdu à l'ensemble de sa communauté richesses culturelles, "prédit turkagete.

écoles arméniennes, selon le droit turc, ne peuvent pas enseigner dans les manuels publiés à l'extérieur de la Turquie, par exemple, les manuels scolaires arméniens. Turkagete a également noté que le citoyen n'a pas le droit d'y enseigner. l'enseignant doit être un citoyen turc. "perdre la communauté arménienne de la Turquie, appelez le turkagete.

Ruben Melkonyan ladite communauté arménienne de la Turquie a commencé un nouveau cycle de islamatsman violent quand artagaghtoghnere arméniens ont été converties en fixe, irakatsvum Kronapokhutyunn de deux manières: Les Arméniens sont mariés avec les Turcs arrive souvent aussi que les Arméniens de Turquie établis dans le cadre de la propre entreprise et devenir de l'intégration d'accepter l'Islam.



«Կորցնում ենք Թուրքիայի հայ համայնքը»
[ 2010/07/06 | 16:50 ]
սփյուռք
Ինգա Մարտինյան
Թուրքիայի հայ համայնքում սկսվել է իսլամացման նոր փուլ

Թուրքագետ Ռուբեն Մելքոնյանի համոզմամբ` թուրքական իշխանությունները հայ-թուրքական հարաբերություններով են պայմանավորում Պոլսո հայոց պատրիարքի ընտրությունը, որը և համարում են իրենց խաղաքարտերից մեկը: Նա ասում է, որ նմանատիպ իրավիճակ, երբ Ստամբուլի հայ համայնքին չի թույլատրվել պատրիարք ընտրել, անցյալում եղել է 2 անգամ: Առաջին անգամ դա եղել է 1923թ., երբ ձևավորվեց Թուրքիայի Հանրապետությունը, իշխանության եկան քեմալականները, որոնք 4 տարի թույլ չտվեցին անցկացնել ընտրություններ: Երկրորդ անգամ նմանատիպ իրավիճակ ստեղծվեց 1944թ., երբ Թուրքիայում ծավալվում էին ազգայնամոլական ու պանթուրքիստական տրամադրությունները: Երրորդ անգամ նմանատիպ իրադրություն ստեղծվել է այժմ` 2010թ.:

«Կարելի է եզրակացնել, որ անկախ վարչախմբերից` փոքրամասնությունների և հայ համայնքի նկատմամբ վերաբերմունքը շարունակում է մնալ մերժողական: Համայնքային խնդիրներն էլ թուրքական իշխանությունները շարունակում են ծառայեցնել իրենց շահերին»,- ասում է Ռուբեն Մելքոնյանը:

Նա նշում է, որ Ստամբուլի հայոց պատրիարքի տեղապահ է ընտրվել թուրքական իշխանության թեկնածուն` Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշյանը, իսկ հայ համայնքը բողոքելու ռեալ մեխանիզմներ չունի: Թուրքագետը համոզված է, որ Պոլսո պատրիարքի ընտրությունը լուրջ հետևանքներ կունենա, քանի որ պատրիարքն է Թուրքիայի հայ համայնքի փաստացի ղեկավարը:

Ռուբեն Մելքոնյանի խոսքերով` Պոլսի հայ համայնքի առաջ ծառացած մի շարք խնդիրներ պահանջում են անհապաղ լուծում, որը պետք է տա պատրիարքը: Առկա խնդիրները` դպրոցներում հայ աշակերտների թվի նվազում, համայնքապատկան կալվածքների պետականացում, հայախոսների թվի նվազում, համայնքի ազգային և եկեղեցական խնդիրների նկատմամբ անտարբերություն, խորանալու են:

Թուրքագետը Թուրքիայի հայ համայնքը բաժանում է 3 խմբի` համայնքային բոլոր խնդիրների նկատմամբ անտարբերների խումբ, որը մեծամասնություն են կազմում, համակերպվողների խումբ և ակտիվ խումբ, որը փոքրամասնություն է, բայց փորձում է պայաքարել: Ռուբեն Մելքոնյանը համոզված է, որ համակերպվողների խումբը մեծանալու է, իսկ անտարբերների խմբում հայախոսություն գոյություն չունի: Ըստ 2009թ. պաշտոնական տվյալների` Թուրքիայի հայ համայնքի 19-24 տարեկան երիտասարդների 82 տոկոսը թուրքախոս է:

«Եկեղեցում քարոզը իրականցվում է թուրքերեն, քանի որ մարդիկ չեմ տիրապետում հայերենի»,- ասում է թուրքագետը: Նա նաև նշում է, որ հայկական դպրոցներում շատ առարկաներ դասավանդվում են թուրքերենով, որովհետև հայ ուսուցիչները չունեն հայերենից համապատասխան գիտելիքներ: «Եթե այս հունով գնա, մի քանի տարի հետո մենք կորցնելու ենք Պոլսի համայնքը` իր ամբողջ մշակության հարստությամբ»,- կանխատեսում է թուրքագետը:

Հայկական դպրոցներում, ըստ թուրքական օրենքի, չի թույլատրվում դասավանդել Թուրքիայից դուրս տպագրված դասագրքերով, օրինակ` հայաստանյան դասագրքերով: Թուրքագետը նաև նշեց, որ ՀՀ քաղաքացին իրավունք չունի դասավանդել այնտեղ. ուսուցիչը պետք է լինի Թուրքիայի քաղաքացի: «Կորցնում ենք Թուրքիայի հայ համայնքը»,- ահազանգում է թուրքագետը:

Ռուբեն Մելքոնյանի խոսքերով` Թուրքիայի հայ համայնքում սկսվել է բռնի իսլամացման նոր փուլ, երբ արդեն Հայաստանից արտագաղթողները ստիպված կրոնափոխ են լինում: Կրոնափոխությունն իրակացվում է երկու ճանապարհով: Հայերն ամուսնանում են թուրքերի հետ: Հաճախ է պատահում նաև, որ Թուրքիայում հաստատված հայերը բիզնեսի շրջանակներում յուրային դառնալու և ինտեգրվելու համար ընդունում են իսլամ: