http://www.lragir.am/armsrc/politics51066.html
Սեպտեմբերի 11-ի Նյու Յորքի ահաբեկությունից հետո պատերազմ հայտարարվեց ահաբեկությանը եւ դրա խորհրդանիշ Ալ-Կաեդային: Եւ երբ ԱՄՆ այս տարի ոչնչացրեց Բեն Լադենին, փորձագետները սկսեցին խոսել “թշնամու փոփոխության” մասին:
Չնայած նրան, որ Ալ-Կաեդան առայժմ թշնամի է, Արեւմուտքում աճում է այն բանի գիտակցումը, որ ահաբեկությունն ընդամենն առավել գլոբալ գործընթացի արտահայտություն է` իսլամական էքսպանսիայի: Այդ ընկալումն ակնհայտ դարձավ, երբ եվրոպական երկրների ղեկավարները սկսեցին խոսել բազմամշակութայնության քաղաքականության ձախողման մասին: Ընդ որում, հետաքրքիր է, որ արաբական, աֆղանապակիստանյան, հնդկական, աֆրիկյան եւ նույնիսկ չինական դեմոգրաֆիական էքսպանսիայի մասին խոսվում է ոչ այնքան բացահայտ, որքան` թուրքականի:
Նորվեգիայում մոտ 100 մարդու գնդակահարած Բրեյվիկը դեմ էր Եվրոպայի միգրացիոն քաղաքականությանը, բազմամշակութայնությանը: Նա իր օրագրերում գրել է, որ «Պատմության ընթացքում թուրքերը միլիոնավոր քրիստոնյաների են կոտորել, հարյուր հազարավորների բռնի կերպով իսլամացրել են… Թուրքն աշխարհի ամենացեղասպան ազգերից է։ Այդ ազգը ցեղասպանություն է իրականացրել հայ, հույն և ասորի ժողովուրդների դեմ»: Խոսելով Եվրամիությանը Թուրքիայի անդամակցության դեմ, Բրեյվիկը գրում է, թե այդ օրենքին աջակցելը նշանակում է աջակցել ջիհադին: «Ինչո՞ւ հարաբերություններ հաստատել մի երկրի հետ, որը ցանկնում է վերացնել մեզ»,– գրում է Բրեյվիկը՝ նշելով, որ Թուրքիային անհրաժեշտ է վռնդել նաև ՆԱՏՕ–ից:
Արդյոք Նորվեգիայի ողբերգությունը սկիզբ կդնի նոր շարժման, ինչպես ասենք սեպտեմբերի 11-ից հետո: Եվ ո՞վ կդառնա նոր քաղաքականության թիրախ: Չնայած ներկայիս բարեկեցությանը, չի բացառվում, որ արեւմտյան քաղաքական գործիչները արմատական էքսպանսիայի հիմնական օջախ են դիտում Թուրքիան, եւ ներկայում կարելի է սպասել հակաթուրքական քայլեր:
Նման քայլեր արդեն կատարվում են` մի քանի օր առաջ Թուրքիայում էր ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնը, ով ցուցադրաբար այցելեց քրդական կուսակցության գրասենյակ: Արեւմուտքն ակնհայտորեն օգտագործում է մեկ այլ հակաթուրքական լծակ` հայկական հարցը, նախաձեռնելով հարաբերությունների կարգավորում, իրականում խրախուսելով Հայաստանին պահանջներ ներկայացնել Թուրքիային: Առայժմ Հայաստանը ձեռնպահ է մնում այդ քայլերից, հնարավոր է` Ռուսաստանի շնորհիվ, սակայն եթե Թուրքիայի դեմ ձեւավորվի արեւմտյան ճակատ, հայտնի չէ, թե այդժամ ինչպես կզարգանան իրադարձությունները:
«Այսպես կոչված Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետության տարածքը պետք է վերադարձվի Կիպրոսի հույներին, Արևելյան Անատոլիա կոչվածը՝ Հայաստանին, Արևմտյան Անատոլիան՝ Հունաստանին։ Այդ տարածքները նորից քրիստոնեականացնելու համար պետք է պատերազմ սկսել։ Իսկ ռազմական գործողություններից առաջ պետք է վերացնել Պակիստանի միջուկային զենքերը, քանի որ վերջինս դրանք կարող է տրամադրել Թուրքիային»,– նշում է Անդրես Բերինգ Բրեյվիկը: ՆԱԻՐԱ ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ